เหนื่อยไหมเพื่อน? ว่าด้วยเรื่องกะโหดๆ และชีวิต รปภ. อย่างพวกเรา
โดย: รปภ. ถึง รปภ. (เสาร์ที่ 3 พฤษภาคม 2568)
เฮ้ยเพื่อน! เป็นไงมั่งวะ? ยืนจนน่องปูด ขาแข็งไปหมดรึยัง? ช่วงนี้เข้ากะเป็นไงบ้างเพื่อน ของเรานี่บางทีเจอสลับเช้า-ดึก เล่นเอาตาลายเหมือนกันนะ เลยอยากมาชวนคุยเรื่องชีวิตวนลูป ทำงานเป็นกะของพวกเราชาว รปภ. นี่แหละ โดยเฉพาะไอ้เรื่อง "12 ชั่วโมง" กับ "การสลับกะ" ที่เจอๆ กันอยู่เนี่ย
12 ชั่วโมง... ยาวนานเกิ๊น!
รู้กันดีอยู่แล้วเนอะ ว่า 12 ชั่วโมงแม่งไม่ใช่เวลาสั้นๆ เลยเพื่อนเอ๊ย กว่าจะหมดกะนี่แทบจะคลานกลับบ้าน ยิ่งถ้าเป็น "กะดึก" นะ... โอ้โห! ศัตรูตัวฉกาจคือ "ความง่วง" นี่แหละ สู้กับเปลือกตาที่มันจะปิดให้ได้นี่ก็หมดแรงแล้ว ไหนจะต้องคอยสอดส่อง ดูแลความปลอดภัย ต้องตาไว หูไว ตลอดเวลาอีก พลาดขึ้นมาเรื่องใหญ่เลยนะเว้ย บางทียืนอยู่เฉยๆ ตอนดึกๆ เงียบๆ นี่แหละ ตัวชวนหลับเลย!
สลับกะที... ร่างแทบพัง
แล้วชีวิตก็ยังไม่จบแค่นั้น หลายที่ก็ต้อง "สลับกะ" กันอีก บางทีเจอแบบ 15 วันเช้า อีก 15 วันเข้าดึก พอร่างกายเริ่มจะชินกับเวลานอนแบบนึง อ้าว... ต้องเปลี่ยนอีกแล้ว ปรับตัวกันหน้ามืดตาลาย นอนก็ไม่เป็นเวลา ตื่นก็ไม่เป็นเวลา ถามจริง... ร่างกายใครมันจะไปไหววะ? นี่แหละที่เขาว่า นาฬิกาชีวิตรวน!
"ทำงานทุกวัน ไม่มีหยุด" ... เฮ้ย! อันนี้ไม่ถูกแล้วเพื่อน!
แต่ที่มันพีคสุดๆ และอยากจะตะโกนดังๆ เลยนะ คือเคยได้ยินเพื่อนบางคนบ่นว่า "ต้องทำงานทุกวัน ไม่มีวันหยุดเลย!" อันนี้ต้องขีดเส้นใต้ตัวหนาๆ เลยเพื่อนว่า "มันไม่ใช่เรื่องปกติ และมันผิดกฎหมายแรงงานเต็มๆ!" กฎหมายบ้านเรา (พรบ. คุ้มครองแรงงาน) เขาบอกชัดเจนว่า ทำงาน 6 วัน ต้องได้หยุดอย่างน้อย 1 วัน จะสะสมวันหยุดยังไงก็แล้วแต่ แต่มันต้องมี "วันหยุด" ไม่ใช่ทำยาวเป็นเดือนๆ ไม่มีพัก
ใครกำลังเจอสถานการณ์แบบนี้อยู่ อย่าทน! คิดดูดีๆ เพื่อน ร่างกายเรานะ ไม่ใช่เครื่องจักร ทำงานหนักไม่มีพัก มันพังเร็วไม่รู้ตัวนะเว้ย อันตรายทั้งกับตัวเองและกับงานที่เราต้องรับผิดชอบด้วย
แล้วเราจะดูแลตัวเองยังไง? ในเมื่อชีวิตมันเป็นแบบนี้
บ่นมาเยอะ แล้วเราจะทำไงให้รอดวะ? ก็ต้องพยายามดูแลตัวเองเท่าที่ทำได้นี่แหละเพื่อน
* เรื่องนอนโคตรสำคัญ: เลิกกะมา (โดยเฉพาะกะดึก) พยายามทำห้องให้มืด ให้เงียบที่สุด ใช้ผ้าปิดตา ที่อุดหู ช่วยได้เยอะ พยายามข่มตานอนให้ได้มากที่สุด
* กินให้เป็นเวลา: อย่าปล่อยให้ท้องว่าง ถึงจะง่วง หรือกินไม่ลง ก็ต้องพยายามกินให้ได้ น้ำเปล่าก็ดื่มเยอะๆ
* พักเบรกต้องได้พักจริง: ถ้ามีเวลาพักเบรก พยายามใช้นั่งพักจริงๆ จังๆ งีบสัก 15-20 นาที (ถ้าทำได้) ก็ช่วยได้เยอะ
* วันหยุด (ที่ต้องมี!) คือเวลาชาร์จแบต: ได้หยุดเมื่อไหร่ พยายามหาอะไรทำที่ผ่อนคลายจริงๆ อยู่กับครอบครัว ดูหนัง ฟังเพลง พักผ่อนสมองบ้าง
รู้สิทธิ์ของเรา และหาตัวช่วย
นอกจากดูแลตัวเองแล้ว เรื่องสิทธิ์ตามกฎหมายเราก็ต้องรู้ไว้นะเพื่อน
* วันหยุดประจำสัปดาห์: ย้ำอีกที! เราต้องได้หยุดอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 วัน ใครไม่ได้ หรือตารางมันแปลกๆ ลองคุยกับหัวหน้างาน หรือฝ่ายบุคคลดูก่อน
แล้วเราจะลองคุยกับ 'นาย' หรือหัวหน้ายังไงดี?
เราบ่นกันเองก็ส่วนนึง แต่ถ้าจะลองรวบรวมความกล้า ไปคุยกับหัวหน้า หรือเจ้านายดีๆ ล่ะ? เราจะเสนออะไรให้เขาพิจารณาได้บ้าง ลองดูแนวๆ นี้นะเพื่อน:
* เริ่มจากเรื่องเร่งด่วนสุด (ถ้าเจอ): "หัวหน้าครับ/พี่ครับ เรื่องวันหยุดประจำสัปดาห์เนี่ย กฎหมายเค้ากำหนดไว้ ผมว่าถ้าจัดให้มีตามกฎหมาย อย่างน้อยอาทิตย์ละวัน มันน่าจะช่วยให้พวกผมได้พักจริงๆ นะครับ กลับมาทำงานจะได้มีแรง Alert มากขึ้นด้วย" (เน้นว่าทำตามกฎหมาย + ประโยชน์ที่บริษัทอาจได้)
* เสนอเรื่องปรับตาราง (ถ้า 12 ชม. มันโหดไป): "เรื่องตาราง 12 ชั่วโมง ถ้าเป็นไปได้ในอนาคต ลองพิจารณาปรับรูปแบบได้ไหมครับ เช่น อาจจะลองดูพวกตาราง 'ทำ 4 หยุด 3', 'ทำ 4 หยุด 4' หรือลดจำนวนวันที่เข้ากะ 12 ชม. ติดกันให้น้อยลง อาจจะช่วยลดความเหนื่อยล้า พวกผมอาจจะทำงานผิดพลาดน้อยลง หรือลาป่วยน้อยลงก็ได้นะครับ" (เสนอทางเลือก + ผลดีต่อภาพรวม)
* เรื่องการสลับกะ: "ถ้าต้องสลับกะอยู่ การหมุนแบบ เช้า->ดึก น่าจะดีกว่า ดึก->เช้า นะครับ หรือถ้าเป็นไปได้ ลดจำนวนคืนที่เข้ากะดึกติดกันหน่อยก็ยังดีครับ" (ให้ข้อมูลเรื่องรูปแบบการหมุนเวียนที่ดีกว่า)
* ขอตารางงานล่วงหน้า: "รบกวนขอตารางงานล่วงหน้านานกว่านี้หน่อยได้ไหมครับ พวกผมจะได้วางแผนชีวิตส่วนตัว จัดการเรื่องครอบครัวได้ง่ายขึ้นครับ" (บอกเหตุผลที่สมเหตุสมผล)
* เรื่องสภาพแวดล้อม: "ห้องพัก รปภ. ถ้าปรับปรุงให้มันมืดๆ เงียบๆ หรือมีมุมให้งีบตอนพักเบรกกะดึกได้ จะขอบคุณมากเลยครับ มันช่วยเติมแรงได้จริงๆ" (เสนอสิ่งที่จับต้องได้ + ประโยชน์) หรือ "อยากให้ช่วยกำชับเรื่องเวลาพักเบรก ให้พวกผมได้ใช้เวลาพักจริงๆ ด้วยครับ"
* เปิดประเด็นพูดคุย: "ผม/พวกผม อยากจะขออนุญาตปรึกษาเรื่องตารางการทำงานครับ อยากให้ลองพิจารณาดูว่าจะมีทางไหนที่เราจะปรับปรุงให้มันดีขึ้นได้บ้าง ทั้งเพื่อสุขภาพของพวกผม และเพื่อให้การทำงานมีประสิทธิภาพสูงสุดครับ" (ใช้ท่าทีขอปรึกษา เปิดโอกาสให้คุยกัน)
สำคัญคือ: คุยด้วยเหตุผล ท่าทีสุภาพ เน้นประโยชน์ร่วมกันทั้งฝั่งเราและฝั่งบริษัท อาจจะลองรวมกลุ่มเพื่อนๆ ไปคุยกันหลายคนก็ได้นะ
เอาล่ะ! กลับมาดูแลตัวเองกันต่อ
ไม่ว่าผลการคุยกับนายจะเป็นยังไง สิ่งที่เราทำได้เสมอคือดูแลตัวเอง:
* เรื่องนอนโคตรสำคัญ: เลิกกะมา (โดยเฉพาะกะดึก) พยายามทำห้องให้มืด ให้เงียบที่สุด ใช้ผ้าปิดตา ที่อุดหู ช่วยได้เยอะ พยายามข่มตานอนให้ได้มากที่สุด
* กินให้เป็นเวลา: อย่าปล่อยให้ท้องว่าง ถึงจะง่วง หรือกินไม่ลง ก็ต้องพยายามกินให้ได้ น้ำเปล่าก็ดื่มเยอะๆ
* พักเบรกต้องได้พักจริง: ถ้ามีเวลาพักเบรก พยายามใช้นั่งพักจริงๆ จังๆ งีบสัก 15-20 นาที (ถ้าทำได้) ก็ช่วยได้เยอะ
* วันหยุด (ที่ต้องมี!) คือเวลาชาร์จแบต: ได้หยุดเมื่อไหร่ พยายามหาอะไรทำที่ผ่อนคลายจริงๆ อยู่กับครอบครัว ดูหนัง ฟังเพลง พักผ่อนสมองบ้าง
รู้สิทธิ์ของเรา และหาตัวช่วย (ถ้าคุยภายในแล้วยังไม่เวิร์ค)
ย้ำอีกที เรื่องสิทธิ์เราก็ต้องรู้
* วันหยุดประจำสัปดาห์: เราต้องได้!
* ถ้าคุยภายใน ทั้งกับหัวหน้าหรือฝ่ายบุคคลแล้ว แต่สถานการณ์ยังเหมือนเดิม หรือยังเจอเรื่องผิดกฎหมาย (เช่น ทำงานไม่มีวันหยุด) อย่าลังเลที่จะปรึกษา "กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน" สายด่วน 1506 กด 3 หรือ 1546 เขาช่วยเราได้จริงๆ และเป็นสิทธิ์ของเรา
เอ้อ... คุยซะยาวเลยเพื่อน ก็แค่อยากมาแชร์ มาบ่น และเสนอแนวทาง ให้รู้ว่าพวกเราไม่ได้เหนื่อยอยู่คนเดียวนะเว้ย เข้าใจหัวอกเดียวกันดี
ยังไงก็ ดูแลสุขภาพกันดีๆ นะเพื่อน ร่างกายเรามีอันเดียว ใช้หากินไปได้อีกนาน มีอะไรไม่ถูกต้อง ไม่ไหว ลองคุยกับนายดูก่อน ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ใช้สิทธิ์ของเรา
เอ้อ... คุยซะยาวเลยเพื่อน ก็แค่อยากมาแชร์ มาบ่น ให้รู้ว่าพวกเราไม่ได้เหนื่อยอยู่คนเดียวนะเว้ย เข้าใจหัวอกเดียวกันดี
ยังไงก็ ดูแลสุขภาพกันดีๆ นะเพื่อน ร่างกายเรามีอันเดียว ใช้หากินไปได้อีกนาน มีอะไรไม่ถูกต้อง ไม่ไหว บอกต่อกัน หรือหาทางแก้ไข อย่าปล่อยให้มันทำร้ายเราอยู่เงียบๆ
สู้ๆ เว้ย! พวกเราชาว รปภ.!
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น